Cofnąć czas

"Człowiek staje się tym kim jest w reakcji na najróżniejsze idiotyczne okoliczności" - John Scott Shepherd

   Milion razy w swoim życiu chciałam cofnąć czas. Byłam wtedy młoda. Za młoda, żeby zrozumieć, że piękno życia polega na tym, że nic dwa razy się nie zdarza, że wszystko płynie. Gdybyśmy mogli cofać czas za każdym razem, gdy coś zrobimy źle, gdy popełnimy błąd, gdy wydarzy się coś złego w naszym życiu to nie bylibyśmy tu gdzie jesteśmy teraz. I najważniejsze, nie bylibyśmy tacy, jakimi dziś jesteśmy. Wszystko jest po coś. Wszystkie zdarzenia, te złe i dobre nas ukształtowały. Nasze błędy to nasza dzisiejsza osobowość. Najczęściej to te złe i przykre zdarzenia uczą nas najwięcej. Z większą mocą wpływają na naszą psychikę i postrzeganie otoczenia.

   Podobnie jest ze spotkanymi na swej drodze innymi ludźmi. Niektórzy niewielki mają wpływ na nasze życie, decyzje, czy zdarzenia, a niektórzy wręcz odwrotnie. Wywracają cały nasz świat do góry nogami. Zmieniają nasze myślenie, nasze plany. Pamiętacie ten fragment piosenki: "...będę myślał ile dałbym komuś kto by czas zawrócił, kto by zatrzymał wskazówki, tylko na ten jeden moment, w chwili, w której cię poznałem poszedłbym już w drugą stronę." Jeden Osiem L? Były osoby w moim życiu, które miały tę cudowną moc wywracania mojego życia do góry nogami. Często potem żałowałam, że ich spotkałam. Dziś już nie żałuję. Takie osoby wbrew pozorom, nauczyły mnie najwięcej. Pokazały mi, że w jednej chwili można stracić wszystko. Że powinnam cieszyć się z tego, co mam. Doceniać to. I nauczyłam się. Dziękuję Wam za to. Ale cieszę się, że już Was nie ma.

   Czasami wracam myślami do tego, co było. Narobiłam w życiu kilka głupot. Popełniałam błędy, te małe i te wielkie też. Teraz już niczego nie żałuję. Widocznie tak musiało być. Czy żałuję? Nie. Niczego. Każda sytuacja sprawiła, że dziś jestem szczęśliwą, dojrzałą i pewną siebie kobietą. Że potrafię doceniać to, co mam przy sobie. I kochać najbardziej na świecie.

   A tak na koniec przypomnę Wam kilka pięknych słów, które idealnie wpasowują się moją refleksję o cofaniu czasu:

• "Ludzie są jak wiatr. Jedni lekko przelecą przez życie i nic po nich nie zostaje, drudzy dma jak wichry, więc zostają po nich serca złamane, jak jakieś drzewa po huraganie. A inni wieją jak trzeba. Tyle, żeby wszystko na czas mogło kwitnąć i owocować. I po tych zostaje piękno naszego świata..." - Krystyna Siesicka
• "Bywają noce tak pełne udręk, że nazajutrz należałoby zmienić nazwisko, bo nie jest się już tym samym, co pierwej" - Emil Cioran
• "Nie przywiązuje się wagi do przeszłości, gdy wszystko, co istotne wydaje się przyszłością" - Artur Daniel Liskowacki
• "Są rzeczy, własne czyny, po których nie można wócić do siebie" - George Orwell
• "(...) twoje blizny są twoją siłą" - Paulo Coelho
• "Nasza przeszłość nadaje kształt naszej przyszłości" - Antoni Kępiński
• "(...) co zostawiamy za sobą, jest przecież częścią nas samych - musimy umrzeć w jednym życiu, by móc narodzić się w innym" - Anatole France